نُه فلک خیمه زده سمت نگاه تو جواد            می‌درخشد به زمین چهره ماه تو جواد

برکت می‌چکـد از دست کـریـمـانۀ تو            جود و احسان تو گردیده گواه تو جواد

بی‌پـنـاهـان همه در سـایـۀ لطـفت آرام            عـشق هم آمده اکـنون به پـناه تو جواد

ای تو شفاف‌تر از زمزم و کوثر مولا            این منم تـشـنۀ خـورشید پگـاه تو جواد

آخـرالامـر بهـشتی شود از مرحـمـتت            هر که آمد ز ره شوق به راه تو جواد

می‌شود یـوسـف کـنـعـانی بـازار امـید            هر که افتاد در این عرصه به چاه تو جواد

بس که دیدی تو جفا از همه سو در عمرت            مـانـده بر آیـنـه‌هـا سـرخـی آه تو جواد

دشمن خانگی‌ات کشت تو را از ره کین            کس نپرسید چه بوده ست گناه تو جواد

ای امیر صف عشاق؛ کرم کن "یاسر"            در دو عـالم بشود جزء سـپاه تو جواد